:D
| sabi ni rustom kay roxy o roxie ba? paraphrased. d ko lam anu ung exact words hindi palagi na ikaw ang bunso.. mahirap akuin ang responsibilidad lalo na pag ikaw na ang pinakamatanda. ikaw na ang pinakamay responsibilidad sa bahay. hindi lahat ng gusto mo ay pwdeng mangyari.. natamaan ako dun. i never grow up but kanina nakapagmuni muni ako compared nung high school, ive developed a lot int erms of how i think. i guess kahit papaano lumaki dn ako.. iv grown a little and that makes me happy dati i can still remember being childish when it comes to hasty decisions.. im just glad of what i am today. nakausap ko nga c chari kagabi sa car, sabi nya na pag nakikita nyako, lagi nyanaiicp na bata ako. well nasanay nga ako na binebaby ako sa kaingin lalo na nung 1st yr ko.. haha c nanay chari :P ngunit wla akong tatay sa kaingin hahah.. tas sinabi ko s knya parang tumatanda lang ako physically.. pero i guess isip bata pa rin ako compared to others but i know and belive na luamki na rin ako. hindi ko inaasam to be an adult adult, pero im just happy na kahit papaano, i am experiencing growth. well college taught me many things. :) but still lumaki man ako.. cguro not baby to lady agad... cguro baby to bonjing NYAHAHH.. :D joke |
posted by ja @ 5:07 PM
3 comments
3 Comments:
Siguro, dahil sa asosasyon, si JR na ang tatay. Ngunit hindi ako sigurado rito ha. :)
Ang realistic ng sinabi ni Rustom ha. Tama siya dun. Panganay akong anak at ngayong gagraduate na ako, maraming kalokohan ang naiisip ng mga kapatid ko: yung isa gustong makipagJTA, yung isa magAteneo o sa isang magandang kolehiyo. Haay libre namang mangarap.
Ang katotohanan, nakakatuwang nakakatakot ang mga kapatid ko. Naisip ko, bilang panganay inaako ko ang iba pang mga responsibilidad maliban sa responsibilidad ko sa sarili pati na rin yung mga "basics". Kailangan magtrabaho, kailangan suportahan ang mga kapatid, kailangan tulungan silang maabot ang mga pangarap. Kung tutuusin mayroon akong kalayaan na wag itong piliin, pero sa tingin ko gagawin ko ito.
Ano ba to, nalalayo na ako heh! Siguro nakikita ka namin bilang bunso sa Kaingin dahil sa "age gap", at dahil sa pagkakataon. Ganoon rin siguro ang tingin mo sa amin - mga ate't kuya, kahit paminsan minsan lamang. Normal lamang siguro ito, at pagdating ng panahon, mayroon na namang isang "Ja" sa Kaingin na mararamdaman ang nararamdaman mo ngayon, at pagkakataon mo na itong bumawi pang magcomment sa kanyang blog tulad ng ginagawa ko ngayon.
Kanina nagkaroon ako ng lunch out kasama si Ate Jess, ang tinatawag kong Ate at nanay sa CompSAt. Ganito rin ang sitwasyon namin: sophomore ako, senior na siya. Ate ang tawag ko sa kanya, at alaga ang tawag niya sa akin. Ang cute, parang swak na swak talaga ang sitwasyon mo sa akin dalawang taon na ang nakakaraan.
Kanina ganun pa rin ang pagsisimula namin habang kumakain kami. Matagal na kaming hindi nagkikita, at hayun nagcacatch-up kami. Dito ko napansin kung gaano na ako kalaki nagbago. Dito ko napansin na nasa real world na ako, at marahil parang mas pantay na ang pagtingin ni Ate sa akin. Parang yun sa Naruto noong tumanda na ang mga bida - nagrupo si Naruto at Sakura kasama si Kakashi, at ang trato ni Kakashi sa kanya at pantay na hindi tulad ng dati.
Nalilito na ako kaya tatapusin ko na ito :D. Sa aking sarili, gusto kong maging proud si Ate sa akin. Gusto ko siyang supresahin sa lahat ng nagawa ko, sa lahat ng pagbabago sa buhay ko. Sana ganun rin ang naiisip mo minsan haha! Alam mo namang proud na proud kami sayo Ja :)
Kung Philo paper ito, F na to. Ang labo e hehe! :)
hahaha salamt sa inyong mga payo!! kahit isang taon lang ang difference natin! :)
yea alam ko nmn na masarap maging bata.. but sometimes, i just need to balcne both. :)
trian: onga nh.. kahit na. mas tanda ka pa rin sakin.. by hmm one month ba? sept 86 ako. ikaw june??
ealden: yan ikaw ang one yr older! haha.. :) c martin pa rin oldest sa kaingin! yehyy! :)
Post a Comment
<< Home